திருடி வைத்திருக்கிறேன்

உனக்காக
ஒரே முறையில்
ஒரு கவிதை
எழுதியதாக
நினைவில்லை

ஒரு நாளும்
விடுபட்ட அழைப்பு
கொடுக்காமல்
என் விழிகள்
உறக்கம்
கொண்டதாக
நியாபகம் இல்லை

இதுவரையில்
விடிந்த உடன்
உன் காலை வணக்க
குறுந்தகவல் தேட மறந்ததில்லை

தினம் தினம்
இப்படி எததனையோ
என் செயல்கள்
அணிச்சை செயல்களாக
அரும்பிக் கொண்டுள்ளன...

உன் கூந்தல் ஏறி
உதிர்ந்த பூக்கள்
எதையும்
எடுத்து வைத்து
இருக்கவில்லை நான் ...

கடைசியாக
நீ என்னை
சந்தித்த போது
கைது செய்யவில்லை
காற்றிலே
கலந்திருந்த
உன் முகப்பூச்சு
வாசணையை

ஆனாலும்
ஒன்றை மட்டும்
திருடி வைத்திருக்கிறேன்...
அது உன் இதயம்...

எங்கே வைத்திருக்கிறேன்?
என்று மட்டும்
கேட்காதே?
ஏனென்றால்
வைத்திருந்த இடத்தை
தேடதான் திருடி
இருக்கிறேன் உன்
இதயத்தை!!!